Δεν ξέρω αν οδεύουμε προς «κράτος Οργουελ», όπως κατήγγειλε ο Τσίπρας. Ο Οργουελ έχει γράψει πολλά πράγματα αλλά υποθέτω ότι ο πρόεδρος του Συνασπισμού εννοεί κάποιο κράτος σαν αυτό που περιγράφεται στο «1984». Είναι το κράτος που ο Οργουελ εμπνεύστηκε από τον Στάλιν και την πατρίδα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και το οποίο στην αυθεντική του εκδοχή έχουν υμνήσει οι περισσότεροι σύντροφοι του προέδρου.
Ξέρω όμως ότι είμαστε σίγουρα ένα «κράτος Πιραντέλο»- με έμφαση στο παράλογο...
Ομολογώ, ας πούμε, ότι ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί το ΠαΣοΚ τάχθηκε προχθές στη Βουλή κατά της ονομαστικοποίησης των καρτοκινητών. Τι ακριβώς τους ενόχλησε; Πλήττει άραγε η ονομαστικοποίηση των καρτοκινητών τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα; Τότε γιατί οι ελευθερίες και τα δικαιώματα δεν πλήττονται από την ονομαστικοποίηση όλων των άλλων συνδέσεων σταθερού ή κινητού τηλεφώνου; Και γιατί ειδικά η ονομαστικοποίηση των καρτοκινητών θέτει ζήτημα δημοκρατίας όταν οι άλλες τηλεφωνικές συνδέσεις είναι ονομαστικοποιημένες εδώ και χρόνια χωρίς η δημοκρατία να έχει απειληθεί;
Εκαναν λάθος, θα μου πείτε. Ωραία αλλά πριν από 15 ημέρες πάλι το ΠαΣοΚ μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είχε καταψηφίσει τη μετατροπή του δουλεμπορίου από πλημμέλημα σε κακούργημα. Και δύο λάθη μέσα σε 15 ημέρες αρχίζουν να φτιάχνουν λογαριασμό.
Εκτός αν δεν πρόκειται για λάθη. Και αν το ΠαΣοΚ στο όνομα κάποιας ακαταλαβίστικης αντίληψης αποφάσισε να εκχωρήσει στην κυβέρνηση και στον ΛΑΟΣ τον τομέα της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας. Αν θεώρησε, δηλαδή, ότι αυτά τα πράγματα αποτελούν «δεξιά ατζέντα» και ότι είναι προτιμότερο να καταγγείλει κανείς το μέτρο παρά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Είναι περίπου η λογική Τσίπρα. Αλλά για ποιον λόγο να υιοθετεί το ΠαΣοΚ τη λογική Τσίπρα; Αφενός, αυτή ακριβώς η λογική απορρίφθηκε προσφάτως και εκκωφαντικά από την ελληνική κοινωνία. Αφετέρου, ο Τσίπρας δεν έχει καμία συνάφεια με το ρεύμα του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού, όπου (θέλω να ελπίζω...) το ΠαΣοΚ ανήκει.
Ενα ρεύμα το οποίο, από αμνημονεύτων χρόνων, έχει διακηρύξει ότι «δεν υπάρχουν δεξιά και αριστερά προβλήματα αλλά δεξιές και αριστερές λύσεις στα προβλήματα». Το οποίο πάντοτε αναμετρήθηκε με την καθημερινότητα του πολίτη, όπως τη βιώνει ο πολίτης. Και το οποίο όποτε εκχώρησε την αντιμετώπιση των προβλημάτων στη Δεξιά το πλήρωσε ακριβά.
Εκτός αν κάποιοι θεωρούν ότι το δουλεμπόριο όσο παραμένει πλημμέλημα αποτελεί «αριστερή παρέμβαση» αλλά αν γίνει κακούργημα πέσαμε στη μαύρη Δεξιά.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου