Ήταν Πέμπτη μετά το Πάσχα, 10 Μαΐου 1956, όταν οι δυο νέοι πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της κυπριακής ελευθερίας. Ο Άγγλος δυνάστης θέλησε με τον απαγχονισμό τους να εκφοβίσει τους αγωνιστές και να καταπνίξει το κίνημά τους. Θέλησε να προκαλέσει αισθήματα τρόμου στον κυπριακό Ελληνισμό και αποστροφή στη μεγάλη επαναστατική προσπάθεια. Το αντίθετο, όμως, συνέβη. Οι αγωνιστές δυνάμωσαν, πείσμωσαν και γιγαντώθηκαν. Ο λαός μίσησε τους Άγγλους και σφιχταγκάλιασε το κίνημα της ΕΟΚΑ. Ξύπνησε και θέριεψε το εθνικό αισθητήριο στα στήθια όλων, σε σημείο και κάθε ηλικίας άτομα έτρεχαν να μπουν στις γραμμές της Οργάνωσης. Ήθελαν όλοι να αγωνιστούν και να προσφέρουν για τον τόπο τους.
Η θυσία των Καραολή και Δημητρίου έδωσε το έναυσμα για της καρδιάς το πύρωμα και έδειξε το δρόμο του καθήκοντος και της τιμής. Ήθελαν όλοι να μπουν στο καμίνι του αγώνα και, εν ανάγκη, να ακολουθήσουν το δρόμο προς την αιωνιότητα, δεχόμενοι και αυτοί στο λαιμό τους το σχοινί της επαίσχυντης αποικιοκρατίας....»»»
Πίστη και πατρίδα
Τόσο ο Καραολής όσο και ο Δημητρίου υπήρξαν γόνοι φτωχών και άσημων οικογενειών. Οι γονείς τους πάλευαν για την επιβίωση της οικογένειάς τους, μέσα σε πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες. Όσοι έζησαν τη δεκαετία του 1950, αλλά και πιο πριν, ξέρουν τι σημαίνει πείνα και δυστυχία. Ο αγώνας για το μεροκάματο από το πρωί μέχρι το βράδυ ήταν το καθημερινό, ολόχρονο πρόγραμμα της μεγάλης πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Στο χωράφι, στο αμπέλι, στο κουτσοδούλι . Παρ’ όλες, όμως, τις δυσκολίες της ζωής, οι γονείς των δυο ηρώων, έβαλαν τα παιδιά τους στο δρόμο της πίστεως και της πατρίδας. Πιο δύσκολος υπήρξε ο ρόλος της μητέρας του Δημητρίου, Ευδοκίας, αφού ο πατέρας του είχε πεθάνει όταν ο ήρωας ήταν πέντε χρονών. Με βάση την αγωγή των γονιών, λοιπόν, αλλά και τη μάθηση στο σχολείο, στις καρδιές των δυο ηρώων σιγόκαιε πάντα η λαμπάδα της λευτεριάς και αυτό που χρειαζόταν για να εκραγούν, να επαναστατήσουν, ήταν να τους δώσουν το μεγάλο πυρσό κάποιοι άλλοι.
Πράγματι, αυτό έγινε πολύ πριν από την 1η Απριλίου ’55. Μυήθηκαν οι ήρωες στον αγώνα και άρχισαν να εργάζονται εντατικά γι’ αυτόν, ώστε την ώρα έναρξης της απελευθερωτικής προσπάθειας αποτελούσαν σημαντικά κλειδιά στους μηχανισμούς του μεγάλου κινήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου