Τα τελευταία χρόνια, η βαριά νόσος του Ελληνικού Τύπου έχει δύο παθολογικά αίτια: Το ένα είναι η διαπλοκή των εκδοτών. Το άλλο, είναι ότι κυριάρχησε ένα κύκλωμα δημοσιογράφων, που εκφράζει μια «πολιτική ορθότητα» μη αντιπροσωπευτική της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο, ότι οι περισσότεροι «φτασμένοι» δημοσιογράφοι προέρχονται από τον χώρο του παλαιού ΚΚΕεσωτ. ή του παλαιού ΚΚΕ, με όλα τα «κολλήματα προοδευτικότητας» που αυτό συνεπάγεται.
Αλλά και οι ελάχιστοι «φτασμένοι» δημοσιογράφοι, που προέρχονται από το χώρο της ΝΔ, συνήθως προσπαθούν δημόσια να αποδείξουν ότι «δεν είναι δεξιοί» (ακόμα κι όταν οι ίδιοι νιώθουν δεξιοί). Αντίθετα, οι αριστερής προέλευσης δημοσιογράφοι (που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα), δεν χάνουν ευκαιρία να διακηρύσσουν ότι «είναι και παραμένουν αριστεροί». Ακόμα κι όταν έχουν χάσει πια κάθε επαφή με τα αριστερά ιδεώδη.
Αυτή η στρέβλωση - ο ένας μεγάλος ιδεολογικός χώρος της κοινωνίας να υπερεκπροσωπείται στο Τύπο, ενώ ο άλλος να μην εκπροσωπείται καθόλου και να έχει περιθωριοποιηθεί πλήρως - έβλαψε και τους δύο, και τη μεταξύ τους διαπάλη και την ενημέρωση και την κοινωνία και τη δημοκρατία.
Ο ΤΙΤΛΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ :
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙΣ ΤΟΝ "ΕΓΚΥΡΟ" ΚΑΙ "ΑΡΙΣΤΕΡΟ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου