Στις 17 Αυγούστου τα ΜΜΕ στην Τουρκία ανέφεραν ότι με βάση ανακοίνωση των Τουκρικών Ενόπλων Δυνάμεων, σε ατύχημα που έγινε σε στρατόπεδο στο Καράκοτσαν (Karakocan) του Νομού Ελαζίγκ (Elazığ), που βρίσκεται στο τουρκικό Κουρδιστάν, μετά από έκρηξη χειροβομβίδας έχασαν τη ζωή τους τέσσερις στρατιώτες.
Αφού έχουν περάσει δέκα περίπου ημέρες από το περιστατικό, η εφημερίδα Ταράφ αποκαλύπτει ότι, με βάση τις καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων, η χειροβομβίδα δεν έσκασε από τύχη στα χέρια του στρατιώτη, με αποτέλεσμα να σκοτώσει τον ίδιο και άλλους τρεις στρατιώτες, αλλά έσκασε κατόπιν ...διαταγής του διμοιρίτη του, ανθυπολοχαγού Μεχμέτ Τουμέρ (Mehmet Tümer);
Με βάση τις καταθέσεις των μαρτύρων, η υπόθεση έχει ως εξής. Ο μόνιμος λοχίας Σακίρ Ακτσάν (Şakir Akçan)έκανε έφοδο στη σκοπιά-φυλάκιο, όπου βρήκε τους δυο στρατιώτες που επάνδρωναν τη σκοπιά να κοιμούνται. Ο λοχίας πήρε τον φλογοκρύπτη από το όπλο του ενός στρατιώτη και τη χειροβομβίδα από τον άλλο, για να είναι σε θέση να αποδείξει το παράπτωμα των στρατιωτών και αποχώρησε.
Την επόμενη το πρωί, αφού ο λοχίας ανέφερε το γεγονός και παρέδωσε τη χειροβομβίδα και τον φλογοκρύπτη στο διμοιρίτη, ο οποίος στη συνέχεια έκανε έλεγχο στα όπλα και εφ' όσον οι στρατιώτες δεν μπορούσαν να αποδείξουν πού είναι ο φλογοκρύπτης και η χειροβομβίδα, τους απήγγειλε την σχετική κατηγορία. Στη συνέχεια τους τα επέστρεψε, με τη διαφορά ότι επιστρέφοντας τη χειροβομβίδα στον δικαιούχο στρατιώτη Ιμπραήμ Οζτούρκ (İbrahim Öztürk), τράβηξε την περόνη, λέγοντάς του τα εξής:
"Αν κρατήσεις την θα ζησεις, αν την αφήσεις, θα πεθάνεις".
Ο Οζτούρκ, μετά από λίγο πήγε στη θέση που βρισκόταν ο ανθυπολοχαγός και του είπε:
"Είμαι 25 χρονών. Μου έχουν μείνει 75 μέρες για να απολυθώ. Δώστε μου την περόνη σας παρακαλώ. Μη με σκοτώσετε".
Ο ανθυπολοχαγός του απάντησε:
"Πήγαινε στη σκοπιά σου, εγώ ξέρω πότε να έλθω να βάλω την περόνη στη χειροβομβίδα."
Ο στρατιώτης Οζτούρκ επέστρεψε στη σκοπιά του και άρχισε να αναζητά μια περόνη να τη βάλλει στην απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Ζήτησε και από στρατιώτες που ήταν σε άλλες σκοπιές, αλλά δεν κατέστη δυνατόν να βρει την περιπόθητη περόνη. Αφού δεν τα κατάφερε, ξαναπήγε στον ανθυπολοχαγό, για να λάβει την ίδια απάντηση.
Ξαναπήγε στις σκοπιές, αναζητώντας περόνη, χωρίς να το καταφέρνει και τελικά πήγε στη σκοπιά που οι στρατιώτες Mesut Bulut, İbrahim Yaman και Ali Osman Altın. Σε κάποια στιγμή, η χειροβομβίδα γλύστρισε από το ιδρωμένο χέρι του Οζτούρκ και έσκασε, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι.
Να σημειωθεί ότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία των όσων αναφέρονται παραπάνω, αφού η εφημερίδα Ταράφ δημοσιεύει σχεδόν αυτούσιες τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων.
Σε ό,τι μας αφορά, ως χώρα που απειλούμαστε από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, εμείς από την πλευρά μας σημειώνουμε δυο ζητήματα και αφήνουμε τους αναγνώστες και τους αρμοδίους να εξάγουν τα δικά τους συμπεράσματα:
Το πρώτο είναι η διαταγή που έδωσε ο Τούρκος αξιωματικός, η οποία δεν "σηκώνει" κανέναν ιδιαίτερο σχολιασμό, αλλά και η απόπειρα απόκρυψης των πραγματικών περιστατικών από την τουρκική κοινή γνώμη, γεγονός που δείχνει ότι στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις επικρατούν μέχρι σήμερα συνθήκες ολοκληρωτικού καθστώτος.
Η δεύτερη είναι η εν γένει στάση του στρατιώτη που κρατούσε τη χειροβομβίδα. Το γεγονός ότι δεν σκέφθηκε ή δεν τόλμησε απλά να πετάξει τη χειροβομβίδα, για να γλυτώσει ο ίδιος και οι συνάδελφοί του, καθώς και το γεγονός ότι δεν του υπέδειξαν να κάνει κάτι τέτοιο οι συνέδελφοί του τόση ώρα που κρατούσε στα χέρια του μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα, είναι ενδεικτικό της ψυχολογίας και της κατάστασης που επικρατεί στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Ο νοών νοείτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου