2000-2008: 416 εκατ. ευρώ το «κόστος» των αναχαιτίσεων Και λοιπόν;

Άρθρο του Σάββα Δ. Βλάσση* για το "εν κρυπτώ"

Το «μπαράζ» παραπλανήσεως και παραπληροφορήσεως της κοινής γνώμης, επί θεμάτων Εθνικής Αμύνης, συνεχίζεται από τα ΜΜΕ και ιδίως τον μη ειδικό Τύπο.

Στις 12 Σεπτεμβρίου, δημοσίευμα εφημερίδος μεγάλης κυκλοφορίας ανέλυε το οικονομικό κόστος των καθημερινών αναχαιτίσεων τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο. Μάθαμε λοιπόν ότι την περίοδο 2000-2008 η Ελλάδα «ξόδεψε» 416,3 εκατ. ευρώ για καύσιμα αεροσκαφών που απογειώθηκαν προκειμένου να αναχαιτίσουν τουρκικούς σχηματισμούς.

Σχόλιο 1ο: Ο συντάκτης δεν δείχνει να ενδιαφέρεται αν, σύμφωνα με την ανάλυσή του, ο εχθρός το ίδιο διάστημα δαπάνησε 1,04 δισ. ευρώ στέλνοντας τα αεροσκάφη του στο FIR Αθηνών. Η Τουρκία δεν σκέπτεται το οικονομικό κόστος, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις εθνικές επιδιώξεις της εις βάρος της Ελλάδος. Γιατί άραγε θα έπρεπε να το σκέφτεται η Ελλάδα;

Σχόλιο 2ο: Με την μεθοδολογία που ακολουθεί ο συντάκτης, διαιρώντας το κόστος στις 2.920 ημέρες της οκταετίας, ανακαλύπτουμε ότι το καθημερινό κόστος ανέρχεται σε περίπου 142.000 ευρώ. Και λοιπόν; Γιατί τόσος «θόρυβος»; Ξέρει ή μπορεί να φανταστεί ο συντάκτης πόσο είναι το καθημερινό κόστος λειτουργικών εξόδων του κρατικού μηχανισμού; Μήπως κάποια δισεκατομμύρια ευρώ; Και τό ποσοστό από αυτό, που αφορά απλές σπατάλες; Γιατί λοιπόν θα έπρεπε ο Έλληνας πολίτης να χάσει τον ύπνο του από τις 142.000 ευρώ που δαπανά καθημερινώς προκειμένου να αναχαιτίσει τον εχθρικό Ασιάτη γείτονα; Σιγά το ποσόν!!!

Σχόλιο 3: Το ανωτέρω δημοσίευμα, αφού έχει σκορπίσει την απελπισία, διευρύνει την ψευτοανάλυση προχωρώντας στο παρακάτω… άσχετο: «Τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον σε επίπεδο Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι θα πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση στο θέμα του καθορισμού του εναέριου χώρου της Ελλάδας, καθώς είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο της οποίας τα χωρικά ύδατα δεν συμπίπτουν με τον εναέριο χώρο, όπως ορίζεται από τις διεθνείς συνθήκες».

Ο συντάκτης, αφού έχει αφήσει να εννοηθεί ότι η ελληνική οικονομία περίπου… καταρρέει από το κόστος των αναχαιτίσεων, διαστρεβλώνει το νόημά τους. Δείχνει να μην γνωρίζει ότι τα ελληνικά μαχητικά δεν απογειώνονται επειδή τα τουρκικά αεροσκάφη παραβιάζουν τον Εθνικό Εναέριο Χώρο, αλλά πρωτίστως επειδή εισέρχονται στο FIR Αθηνών δίχως να υποβάλλουν σχέδια πτήσεως στην ελληνική ΥΠΑ. Η Τουρκία δεν αμφισβητεί μόνο το εύρος του ΕΕΧ αλλά και τα όρια του FIR Αθηνών. Το δημοσίευμα προωθεί την ιδέα της «λύσεως - πακέτου» που επιδιώκει η Άγκυρα στο Αιγαίο.

Σχόλιο 4: Η παραπλανητική ανάλυση συνεχίζεται: «Χαρακτηριστικό είναι ότι όλο και περισσότεροι αξιωματικοί εκφράζουν ανοιχτά πλέον την άποψη ότι πρέπει να βρεθεί μια ρύθμιση στο θέμα του Αιγαίου, καθώς δεν είναι δυνατόν να θρηνούμε θύματα σε καιρό ειρήνης, ούτε να ξοδεύουμε τεράστια ποσά τόσο σε καύσιμα όσο και σε εξοπλισμούς, όταν μπορεί να βρεθεί μια πολιτική λύση στο θέμα».
Ο συντάκτης (μη παραλείποντας το δακρύβρεχτο σχόλιο περί ανθρωπίνων απωλειών) προβάλλει την άποψη ότι μπορεί να βρεθεί λύση, με τρόπο που αφήνει την εντύπωση ότι αυτή εμποδίζεται από την Ελλάδα! Η Ελλάδα όμως απογειώνει αεροσκάφη από αντίδραση (άμυνα) στην τουρκική δράση (επίθεση).

Σχόλιο 5: Είναι κρίμα που τα τελευταία 15 χρόνια η Πολεμική Αεροπορία έχει πραγματοποιήσει ένα εντυπωσιακό άνοιγμα στους εκπροσώπους των ΜΜΕ. Η πλειοψηφία των αμυντικών συντακτών, και όχι μόνο, έχει πετάξει με μαχητικά αεροσκάφη. Αντί να προβληθεί το έργο, η προσφορά, η προσπάθεια της ΠΑ και του Έλληνα αεροπόρου, ενισχύοντας το ηθικό αυτών όσο και της κοινής γνώμης, πολλοί δημοσιογράφοι προτιμούν αστείες «οικονομικές» προσεγγίσεις, όπως η παραπάνω. Είναι προφανές ότι πολλές φορές δεν έχουν θέμα να γράψουν για να δικαιολογήσουν τον μισθό τους. Ρεπορτάζ χαμηλής αξιοπιστίας και επιπέδου όπως το παραπάνω, είναι μια εύκολη μέθοδος για να γεμίσεις σελίδες. Το πρόβλημα είναι ότι μέσα από αυτές, παραπλανούν και παραπληροφορούν την κοινή γνώμη, προκαλούν προβληματισμό επί εσφαλμένης βάσεως και περνούν μηνύματα ηττοπάθειας και υποταγής για έναν «έντιμο συμβιβασμό», με τον εχθρικό γείτονα.

* Ο Σάββας Δ. Βλάσσης είναι Διευθυντής στο περιοδικό «Ελληνική Άμυνα & Ασφάλεια»