Ευριπίδης Μπίλλης, Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
Στο αντικείμενο του θέματος έχουμε αποκτήσει τα τελευταία χρόνια (περίπου 8) αρκετή εμπειρία που κατα τη γνώμη μου συνοψίζεται στα εξής βασικά.
Έτσι αν έχεις πολλά λεφτά και θέλεις να διαλύσεις μία χώρα προχωρείς ως εξής:
- Διαλύεις την μέση παιδεία εισάγοντας τον κομματικό συνδικαλισμό στα σχολεία. Δεκαπενταμελή στα γυμνάσια –λύκεια, κτλ. Έτσι οι μαθητές από "μαθητές" γίνονται "ώριμοι" δημοκρατικοί πολίτες που συνδιοικούν (μάλλον διοικούν) μέσω των κομμάτων τους τα σχολεία. Αποτέλεσμα, τέλεια διάλυση, έλλειψη πειθαρχίας, έλλειψη μάθησης, έλλειψη σεβασμού των δασκάλων τους, κτλ
Συνέπεια τούτου είναι επίσης και το "ιερό δικαίωμα" των καταλήψεων, που εκτός από τη διάλυση της παιδείας αφήνει σχεδόν πάντα πίσω του βανδαλισμούς και καταστροφές. Έτσι ένα αχαρακτήριστο κράτος (κυβέρνηση, εισαγγελείς, δημοτικοί άρχοντες, κτλ) για ένα δήθεν πολιτικό κόστος ανέχεται πχ 5 εως 6 ανώριμα παιδιά με ένα λουκέτο να εμποδιζουν τη λειτουργία του σχολείου και τη μάθηση. - Διαλύεις την ανώτατη παιδεία κυρίως με τη κομματικοποίηση της και τον έλεγχο της από κόμματα, με απεργίες, καταλήψεις , διακοπές της εκπαίδευσης κτλ. χωρίς επι χρόνια ουσιαστικά να έχει δοθεί λύση στο απαράδεκτα φασιστικό δικαίωμα των καταλήψεων, κτλ. Προφανώς χώρα χωρίς παιδεία .........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου