Κατά του «εκσυγχρονισμού»
Μέχρι πρόσφατα, κάποιοι είχαν ταυτίσει την Ευρώπη με τη γραφειοκρατία της. Είχαν, ακόμα, ταυτίσει την υποταγή στην ευρω-γραφειοκρατία με το αίτημα «εκσυγχρονισμού» της Ελλάδας. Μας έλεγαν, λοιπόν, ότι για να γίνουμε «περισσότερο Ευρωπαίοι», πρέπει να γίνουμε «λιγότερο Έλληνες». Ότι πρέπει, τάχα, να αποβάλουμε την ελληνική ταυτότητα για να αποκτήσουμε «Ευρωπαϊκή συνείδηση». Τώρα πια, μετά την κρίση, γνωρίζουμε ότι ισχύει μάλλον το αντίστροφο: Πρέπει να γίνουμε περισσότερο απαιτητικοί από τους εαυτούς μας, ως Έλληνες, για να γίνουμε Ευρωπαίοι.
Υπέρ μιας Ευρώπης με εθνικά σύνορα
… Την κρίσιμη στιγμή, δεν ήταν τα υπερεθνικά όργανα της Ευρώπης που ανέλαβαν δράση, αλλά οι εθνικές κυβερνήσεις. Όπως το είπε και η Αγκελα Μέρκελ, καθένας θα σώσει τον εαυτό του. Η ευθύνη επέστρεψε στα εθνικά κράτη και τις κυβερνήσεις τους. Η Ευρώπη θα υπάρξει και θα προχωρήσει, αν όλοι οι λαοί της - κι όχι μόνο οι Έλληνες, βέβαια - ξεπεράσουν τα προβλήματά τους και προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα: Στην Πολιτική Ολοκλήρωση. Που είναι σύγκλιση - όχι ισοπέδωση. Εθελοντική σύγκλιση λαών, πολιτισμών και οικονομιών, με Ελευθερία και Δημοκρατία. Όχι ισοπέδωση πληθυσμών κάτω από την επιβολή μιας υπερεθνικής γραφειοκρατίας… Θέλουμε την Πολιτική Ένωση της Ευρώπης, δηλαδή τη σύγκλιση, όχι την ισοπέδωση των εθνών της, των λαών της και των πολιτισμών της.
Θέλουμε τα εθνικά κράτη της πρωταγωνιστές, όχι «παρίες» της Πολιτικής Ολοκλήρωσης.
Όχι στην ψευτο- προοδευτικότητα, ναι στην ιδεολογική καθαρότητα
….Δεν είναι δυνατό να έχουμε την ευθύνη για τις τύχες της κοινωνίας μας, αν είμαστε υποχρεωμένοι, κάθε τόσο, να δίνουμε «εξετάσεις» ψευτο-προοδευτικότητας, να μετριόμαστε με αρχές που δεν είναι δικές μας, ή με προτάγματα που δεν τα υιοθετεί η ελληνική κοινωνία και δεν τα έχουμε αποδεχθεί εμείς. Είναι χρέος μας να θέσουμε τον πήχη ψηλά, αλλά τον πήχη των δικών μας αξιών και των δικών μας προταγμάτων. Αυτών που ενστερνίζεται η ελληνική κοινωνία, κι αυτών που την εκφράζουν και την αντιπροσωπεύουν.
Κοινωνικός φιλελευθερισμός
.. Δεν τσαλαβουτάμε σε «θολά νερά». Δεν γέρνουμε πότε λίγο προς τα αριστερά, όταν είναι της μόδας - πότε λίγο προς τα δεξιά, όταν γίνεται ντεμοντέ η αριστερά και «δεν πολυφοριέται» πια… Η Ιδεολογία μας είναι φιλελεύθερη και κοινωνική ταυτόχρονα. Είναι η σύνθεση ενός φιλελευθερισμού με κοινωνικό πρόσωπο: Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός. Όχι ο ακραίος νέο-φιλελευθερισμός που εναποθέτει τα πάντα στην απληστία των αγορών… Όχι ο ακραίος κρατισμός που καταργεί τις αγορές και τις υποκαθιστά με μιαν άκαμπτη και αντί-αναπτυξιακή γραφειοκρατία που καταπιέζει τον πολίτη και τις ελευθερίες του. .. Δεν θέλουμε μια κοινωνία «αρπακτικών», γιατί αυτό δεν είναι κοινωνία, είναι ζούγκλα. Δεν θέλουμε μια κοινωνία «πειθαρχημένων ρομπότ», γιατί αυτό δεν είναι κοινωνία είναι στρατόπεδο νεοσύλλεκτων. Θέλουμε μια ελεύθερη κοινωνία ελευθέρων προσώπων, με ισότητα ευκαιριών για όλους, χωρίς ισοπέδωση της προσωπικότητας, χωρίς παραμερισμό της αξιοκρατίας. Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός δίνει προτεραιότητα σε τρία πράγματα: Στην Παιδεία και στον Πολιτισμό, στην Μεσαία Τάξη και στην Ανταγωνιστικότητα.
Ο πατριωτισμός είναι προϋπόθεση κοινωνικής συνοχής
Ο πατριωτισμός είναι προϋπόθεση κοινωνικής συνοχής, αυτοπεποίθησης, ασφάλειας και ειρηνικής συνεργασίας με τους άλλους λαούς. Αν χάναμε ποτέ την εθνική μας ταυτότητα θα μετατρεπόμασταν σε συνονθύλευμα τοπικισμών, χωρίς κοινές αναφορές, χωρίς συνεκτικούς δεσμούς, χωρίς αλληλεγγύη μεταξύ μας. Η ελληνική κοινωνία έχει πολύ ισχυρά στοιχεία συλλογικής ταυτότητας κι έχει κάθε λόγο να νιώθει υπερήφανη γι’ αυτά. Όσοι θεωρούν την εθνική συνείδηση και την συλλογική μας ταυτότητα… «κουσούρι» κάνουν λάθος! Πολύ σοβαρό λάθος. Κι έρχονται σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού. Ο οποίος δεν διαπραγματεύεται ούτε την παράδοσή του, ούτε τον Πολιτισμό του, ούτε όλα όσα τον ενώνουν αιώνες τώρα. Η Ελευθερία μας και η Ελληνικότητά μας είναι αδιαπραγμάτευτα αγαθά.
Βασική κοινωνική αναφορά η Μεσαία Τάξη
Ποια είναι η κοινωνική αναφορά της Νέας Δημοκρατίας και της μεταρρυθμιστικής στρατηγικής της; Είναι η Μεσαία τάξη, εκείνη η κοινωνική κατηγορία που θίγεται σήμερα περισσότερο. Αυτή που παράγει ευκαιρίες, θέσεις απασχόλησης, πλούτο, φορολογικά έσοδα για το κράτος, διάχυση εισοδήματος στην υπόλοιπη κοινωνία και Πολιτισμό. Η Μεσαία είναι η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας και η μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Και τη Μεσαία τάξη πρέπει να αγκαλιάσουμε και να την ανακουφίσουμε. Γιατί φυσικός εκπρόσωπός της είναι η Νέα Δημοκρατία. Η Μεσαία τάξη δεν θέλει ανεύθυνες υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Θέλει υπευθυνότητα και αξιοπιστία. Θέλει πολιτικούς ηγέτες που δεν είναι υποχείρια έξω-θεσμικών κέντρων. Θέλει ηγέτες που δεν υποκύπτουν σε πιέσεις ισχυρών ιδιωτών ή ισχυρών συντεχνιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου