ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: Πανεπιστημιακό άσυλο - Μια παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία, θεσμοθετημένης ασυδοσίας

18 Μαρ 2009

Πανεπιστημιακό άσυλο - Μια παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία, θεσμοθετημένης ασυδοσίας

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrPIAqjKx05JWbveGp8QpIBm4vItzPkb3LB0cQCLTF4-xLf6SJFDOxjxdj-NbM9wcXaWANKcDRU_jgibK3YlmbEbagwyw5pJoD8Pw_uTcZMIIsISlPGoj4cJJHjlEPsp5BbJOFhEnfEow/s400/panepistimio+peiraia.jpg

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ
ΣΤΟ www.pare-dose.net

Δεν υπάρχουν σχόλια:

“Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί.”

Περικλής Γιαννόπουλος

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί,
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,
αδέρφια πήραν οι οχτροί,
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί,
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί,
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,
μοιράσαν δώρα οι οχτροί,
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί,
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί,
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα.

«Έλληνες! Ανοίγεται τώρα, μπροστά στα θολωμένα μάτια σας, στα σκοτισμένα μυαλά σας, δρόμος αληθινός! Δρόμος ζωής και πολέμου! Αν τον θέλετε, πάρτε τον!»

«Θέλω να είμαι ωραίο δείγμα ανθρώπου Έλληνος. Να σκοπός μιας ζωής! Δουλεύοντας για τον Ελληνισμό, δουλεύω για τον εαυτό μου. Θέλω να ξοδέψω την ψυχή μου μέσα στο έθνος μου, σε μια αλληλεγγύη με τους ομοφύλους μου»

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ (1878 - 1920)

Κι Όσο αγαπώ τήν πατρίδα μου δέν αγαπώ άλλο τίποτας. Νάρθη ένας νά μού ειπή ότι θά πάγη ομπρός ή πατρίδα, στέργομαι νά μού βγάλη καί τά δυό μου μάτια. Ότι άν είμαι στραβός, καί ή πατρίδα μου καλά, μέ θρέφει, Αν είναι ή πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να χω, στραβός θανά είμαι. Οτι σ αύτείνη θά ζήσω,δέν έχω σκοπόν νά πάγω άλλου.

«Στρατηγός Μακρυγιάννης»

Ου καταισχυνω όπλα τά ιερά,
ουδ' εγκαταλείψω τον παραστάτην
ότω αν στοιχήσω
αμυνω δε και υπέρ ιερων και οσίων
και μόνος και μετά πολλων
την πατρίδα δε ουκ ελάσσω παραδώσω,
πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι.
Και ευηκοήσω των αεί κρινόντων,
Και τοις θεσμοις τοις ιδρυμένοις πείσομαι
Και ούστινας αν άλλους το πληθος ιδρύσηται ομοφρόνως
και αν τις αναιρη τους θεσμούς
ή μη πείθηται ουκ επιτρέψω,
αμυνω δε και μόνος και μετά πολλων.
Και ιερά τά πάτρια τιμήσω.
Ίστορες θεοί τούτων ’γλαυρος, Ενυάλιος,
Ζεύς, Αυξώ, Θαλλώ, Ηγεμόνη.

Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης

ΟΜΗΡΟΣ

Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς αιρετώτερος

Ο ενδοξος πόλεμος είναι προτιμότερος της ντροπιασμένης ειρήνης

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Πονηρά φύσις, εξουσίας επιλαμβανομένη, δημοσίας απεργάζεται συμφοράς
Ενας κακός χαρακτήρας, αναλαμβάνων εξουσίαν, προκαλεί δημοσίας συμφοράς

ΑΙΣΧΙΝΗΣ

Ο γραμμάτων άπειρος, ου βλέπει βλέπων
Ο αμόρφωτος άνθρωπος αν και βλέπη - εν τούτοις κατ' ουσίαν - δεν βλέπει

EΠΙΚΤΗΤΟΣ

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες
δίκαιοι κ' ίσοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

Θερμοπύλες (Κωνσταντίνος Καβάφης)

Το δίκαιο είναι ακόμα πιο ισχυρό από τον Νόμο.

Κανένα απόκτημα δεν είναι τόσο σεβαστό και σταθερό, όσο η αρετή.

Το ήθος των αρχόντων είναι όμοιο με το ήθος των αρχόμενων.

Προσπαθώ το σώμα να αγαπά τον κόπο και η ψυχή να αγαπά τη σοφία.

Σαν άνθρωπος που είσαι να θυμάσαι ότι έχεις κοινή τη μοίρα με τους άλλους ανθρώπους

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ